همه ی پدر ها و مادرها خوب نیستن خیلی هاشون حتی درمقابل بهتر شدن هم مقاومت میکنن و زندگی بچه هاشونو با خودخواهی تباه میکنن همه ی معلم ها خوب نیستن خیلی هاشون حتی زحمت هم نمیکشن و کارشونو درست انجام نمیدن همه اشتباه میکنن هیچ کس کامل نیست هر چیزی ممکنه پیش بیاد. هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست و در نهایت دنیا چرخه ی تجربه یه قدم رو به جلو شکست اشتباه و بلند شدنه و زندگی خیلی وقتها تو چیزهای خیلی ساده ای خلاصه میشه
و درنهایت : تیک ایت ایزی اند لف سوماچ :)
+درمورد خط اول قبول دارم بی رحمانس !
من مخالفم
درسته هیچ کس کامل نیست ولی هیچ پدر و مادری بد بچشون رو نمیخوان :)
واقعاً چرا همیشه می‌خواستند توی سر ما فروکنند که بعضی نقش‌ها بی‌نقص‌اند و بعضی‌ها گناهکار مطلق؟ چرا اجازه ندادند بپذیریم که اون‌ها هم آدم‌های معمولی‌اند؟ اگه اشتباه کنند، بداخلاق و بی‌حوصله باشند، اگه از دستشون عصبانی باشیم، اهانتی به جایگاه‌شون نیست یا منکر خوبی‌هاشون. و برعکسش.
منم خیلی پدر و مادر هایی دیدم که فقط یه فکر خودشون بودن و هیچ اهمیتی به روح و روان بچه اشون نمیدادن،اگه عمیق بخوایم فکر کنیم پدر و مادرا تصمیم هایی برای زندگی بچشون میگیرن که در نظر خودشون صحیح و خوب هست ولی توی فکر اون بچه نه، یه مثال ساده اش هم انتخاب رشته هست،من که تجربی بودم توی کلاسِ ۳۸ نفره امون شاید فقط ۷تامون از رشته امون راضی بودیم و بقیه بالاجبار اومده بودن چون در نظر خانواده این بهتر بوده،و هیچ اهمیتی به اینکه اون بچه خودش دلش چی میخواد نمیدادن،البته اینا باعث نمیشه که اونا پدر و مادر بدی باشن اما بازم این حقیقت که توجهی به خواسته اون بچه نمیکنن انسانی نیست.
پدر و مادرا قهرمان و یک انسانى که هیچ وقت اشتباه نکنه نیستند اونا هم مثل همه ى انسان ها
ممکنه اشتباه کنند
پدر و مادر ها بچه هاشون رو دوست دارن و تو ذهن خودشون دارن بهترین راه ها رو انتخاب میکنن براى زندگى و پرورش اون بچه اما واقعا بعضى وقتا این راه هاى انتخابیشون داغون و افتضاحه و یه روش هایى توش به کار میره که گند میزنه به زندگیه بچه
پست من via هدرت **
اصن لب تاب میبینم غش میرم :)))
درسته...
مرده ی اون نوشته ی انگلیسی (!) آخرشم :)
