از پریروز که امتحانام تموم شده هی میرم تو آینه به خودم نگاه میکنم و میگم یعنی تو سال دیگه دانشجو میشی؟ یعنی فقط شیش ماه عملا بیشتر از دبیرستانی بودنت نمونده ؟ و میترسم
من خیلی فکر کردم و به نظرم کنکور هم فرصته هم تهدید و تصمیم گرفتم که از بخش فرصتش استفاده کنم کنکور یه زمان خوبیه برای اینکه آدم هدفمند تر عمل کنه سبک زندگیشو اصلاح کنه و زمان های مرده و تلف شدشو به حداقل برسونه و یاد بگیره که باید برای چیز هایی که میخواد تلاش کنه شکست بخوره و دوباره بلند شه
وقتی اینطوری به کنکور نگاه میکنم به نظرم خیلی قشنگ تر میاد تا اون غولی که بقیه سعی دارن به من نشونش بدن
کتاب تستایی که نیاز داشتمو خریدم و در حال شروع کردنم جمله های زیادیو میشنوم مبنی بر اینکه الان زوده خسته میشی چرا خودتو اذیت میکنی گوربابای کنکور و امثالهم ( سرشار از امید دادنن دوستان :| یکی نمیاد بگه من میدونم تو موفق میشی :(
اما خب من تصمیمو گرفتم و میخوام که دوباره ۱۲ ساله بشم
دعاها و ویش یو د بست های شمارا خواستاریم نه برای من بلکه برای هرکسی که مسیری رو تو زندگیش دنبال میکنه
*امیدوارم همه تصمیما فقط در حد تصمیم باقی نمونن:))
